ای کاش  که همنشین گلها باشیم از نسل بزرگ موج و دریا باشیم ای کاش که در رکاب آقا یک تن ازسیصد و سیزده نفر ما باشیم. التماس دعا

دل بیقرار نیست ادا درمی آوریم چشم انتظار نیست ادا در می آوریم اصلا دلی که مست ریا و هوس شود گوشش به کار نیست ادا در می آوریم بر لب دعا و دل غرق شهوت است این رسم انتظار نیست ادا در می آوریم..

پوزش طلبیدن نشان خردمندی است.

نیامدی که مبادا بمیرم از شادی ؟ بیا که مرگ به از انتظار میباشد …

ما اول شخص جمع نیست … از من اگر می پرسی ، تو اول شخص همه ی جمع های دنیایی !

باز به انتظار تو جمعه غروب میشود / اگر بیایی از سفر آه چه خوب میشود . . . اللهم عجل لولیک الفرج

مرا با عشق خود درگیر کردی / به پایم با غمت زنجیر کردی بدان دنیای بی تو هیچ باشد / دلم را از زمانه سیر کردی تو با رفتن به پشت ابر ایّام / غروب جمعه را دلگیر کردی یا اباصالح ادرکنی . . .

دوست دارم که یک شب جمعه/ صبح گردد به رسم خوش عهدی ناگهان بشنوم زسمت حجاز/ نغمه ی دلخوش انا المهدی

ای طبیبا به سر بستر بیمار بیا بهر دلداری دلسوخته زار بیا تو که دل را به نگاهی بربودی ز کفم به پرستاری بیمار دل افکار بیا

دلم هوای تو کرده ، هوای آمدنت صدای پای تو آید ، صدای آمدنت بهار با تو بیاید به خانه دل ما قدم به خانه ما نِه ، صفای آمدنت

هزار یوسف مصری فدای یک نگهت بیا که این دل من را صفا دهد قدمت هنوز منتظر هستم بینمت روزی بیا که سری من دهم در آمدنت

گفتم که خدا مرا مرادی بفرست توفان زده‏ ام مرا نجاتی بفرست فرمود که با زمزمه یا مهدی نذر گل نرگس صلواتی بفرست

از پرده ها برون شد ، سوز نهانی ما کوک است ساز دلها ، کِی میل شور داری ؟ در خواب دیده بودم ، یک شب فروغ رویت کِی در سرای چشمم قصد ظهور داری ؟

پایان تمام عاقبت ها نیک است صبح است که پایان شب تاریک است یک عمر اگر چشم به راهی کردی تردید نکن ، ظهور او نزدیک است …

خسته ام از بس چیزهای کوچک از خدا خواستم میخواهم این بار اندازه بزرگی خودش تو را بخواهم

جهان در حسرت آیینه مانده ست گرفتار غمی دیرینه مانده ست شب سردی ست بی تو بودن ما بگو تا صبح چند آدینه مانده ست ؟